BABA BANA BAĞIRMA

yol ıslanmasın diye
şemsiye açanlara...				

baba bana bağırma
bülbülleri  kaçırdın ormanlarımdan
kulaklarımın kapılarını havalara uçurdun
kapılar baba kapılar pencereleri alıp gittiler
tenorlar kaçtı ses tellerinden
çevreye saçıldı yavru diktatörler
seni ne sopranolar istedi de vermedik baba

baba bana bağırma
bayrak direklerine konan kartalları anlat
                    uzun uzadıya
nasıl da göremediler avcıları
          o keskin gözleriyle vah hah ha
şans yıldızlara özgü bir yalan baba
yıldızlara tükürüp tükürüp onları gezegen yaptınız
savaşan halklar taktınız dünyanın boynuna

yalanları yazdım defterime hiç unutmadım
radyasyonu radyo istasyonu sanan Bakanları
çiğleri, Meclis tavanını çiğ köftelerle çiğneyen
doğum sonrası acılarını cüce ülkeler doğuran kadınların

hiç unutmadım
sakallarını yüzlerinde
yüzlerini sakallarında unutan adamları
ve ısırgan tarlalarındaki parçalarını
          Uğur Mumcu'yu biz yapan bombanın

hiç unutmadım
uzak yakın tüm tuzakları baba
yolun ezdiği oyuncak bir kamyonsun sen
bir gam ağacısın
     kar yüküne dayanamayıp kırılan
ilkbaharı gerzeklere ödünç verdin
geri getirmediler
güneşin başına gelenleri
biz ilkbaharsız nasıl anlarız baba


baba bana bağırma
bir kulağımdan giriyor sözlerin
          öbür kulağımı tıkıyor
Buenos Aires'te olsaydım diyorum içimden
Eva'nın peronunda
karanlıktan kuşlar çalan bir tren
bir bıçak kaçağı
tangonun bacaklarını havaya kaldırdığı kentte
ama iyi ki buradayım, burada hiçbir şeyi unutmadan
burada
bilginin bilgisizlikten daha çok acı verdiği yerde
burada, tam karşında
hapisanelerde hintyağı gibi bir şeydi zaman
hastanelerde pıhtılaşmış kan gemisi gibi
                    yol alırdı saatler
karılarının namuslarını dillerinde saklayan
               adamlar vardı bir taraflarda
televizyon kanallarında yitirilen çocuklar
gökyüzüne düşmemek  için denize yapışan balıklar
ve depolara indirilen Lenin heykelleri vardı
                    Sovyet Rusya'da
kafandaki duvarları
niye cebine koymuyorsun sen baba


baba bana bağırma
farkında değilsin
arkasını ezilenlerin yaladığı
          bir posta puludur dünya
bir karadelik yutana kadar uzayda bizi
asansör boşluğuna itilen bir kedisin sen
söylemenin tam sırası
ülkeyi bu duruma senin oy verdiğin
               partiler getirdi baba
ama ben buradayım, burada hiçbir şeyi unutmadan
bir yaşamlık kaygı duruşundayım
               yakın tarihimiz için


baba bana bağırma
bacağından vurulursa bir şiir
nereye kadar gidebilir
bana bağırma baba
kendine bağır
yoksa her şey bitebilir

FATHER DON'T YELL AT ME

to those who open their umbrellas
to keep the road dry...

father don't shout at me
you've driven away the nightingales from my forests
you've blown up the doors of my ears
the doors father the doors have gone away
          taking the windows with them
the tenors have run away from the vocal chords
the mini dictators are all over the place
so many sopranos wanted to have you
     but we could not part with you

father don't shout at me
tell me the tales of eagles that perch on a flag pole
how they were unable to see the hunters alas
                    with their piercing eyes
chance is a lie characteristic of the stars father
you've turned the stars into planets by spitting at them
you've hung fighting people on the neck of the world

I've written down the lies in my notebook never forgetting them
the Ministers  who mistook radiation for radio station
the ruffian who sealed the ceiling of the Parliament with
                         raw meat balls
the postnatal pains of women who give birth to dwarf nations


I've never forgotten
the men who forgot their faces in their beards
and their beards in their faces
and the scattered pieces of the bomb in the fields 
                    of stinging nettle
                    that turned Uğur Mumcu into each one of us
I've never forgotten
all those traps father far and near
you are a toy lorry crushed by the road
a tree of grief broken by the weight of heavy snow
you've lent the spring to the stupid
and they haven't brought it back
how can we understand o father
whatever happened to the sun if we don't have our spring



father don't shout at me
your words enter through one ear
          but deafen the other one
I say to myself that I would like to be in Buenos Aires
                    on Eva's peron
a train that steals birds from darkness
a fugitive from knives
in the city where legs are thrown up by tango
but it's good to be here, here without forgetting anything
here
where knowledge is more painful than ignorance
here, opposite you
time was something like castor oil in prison
hours sailed on like vessels of thick blood in hospitals
somewhere there were men who coucealed
          the honour of their wives in their tongues
the children who were lost in TV channels
the fish that clung to the sea in order not to fall into the sky
and there were Lenin statues stored in basements
                         in Soviet Russia
why don't you put the walls in your head
into your pockets father


father don't shout at me
you are not aware
that the world is a postage stamp
     the sticky side of which is wetted by the oppressed
until a black hole in the space swallows us
you are a cat pushed over to the elevator cavity
now is the time to say it
the condition of the country is the work of the parties
               you voted for father
but I am here, here without forgetting anything
standing alert for life and our recent history


father don't shout at me
if a poem is wounded on its leg
how far can it get
father don't shout at me
shout at yourself
otherwise everything may come to an end